Volodya (10), ‘gevangene van
de oorlog en het leven’

‘Waar moet ik heen?’ Waar is Roma? Wat als we geraakt worden?’ Het zijn heftige gedachten die in een fractie van een seconde in het hoofd van de 10-jarige Volodya uit Oekraïne opkomen zodra hij de eerste vijandelijke vliegtuigen in de verte ziet verschijnen. Het jongetje groeit samen met zijn jongere broertje Roma in armoede op. Zijn ouders zijn beiden ziek. Vader is alcoholverslaafd. Praten doet Volodya niet. Roma doet dit voor hem. “Als Volodya verdriet of pijn heeft, huilt hij stil. Alleen zijn tranen stromen…” De oorlog maakt dit probleem zo mogelijk nog erger.

Een jongen die niet of nauwelijks spreekt en gehoorproblemen heeft; Volodya lijkt bijna ‘gevangene van het leven’ te zijn. Dit wordt veroorzaakt door een moeilijke thuissituatie, fysieke en mentale problemen. En daar is in de afgelopen twee jaar de oorlog nog bijgekomen. Angst en paniek zijn bijna voortdurend in zijn hoofd aanwezig.
In het dagelijks leven helpt hij zijn moeder graag bij het hoeden van de geiten en ganzen. Ook voor de afwas vraagt zijn moeder hem nooit tevergeefs. In zijn vrije tijd maakt hij vaak mooie tekeningen.

Moeilijk te peilen

Sinds twee jaar bezoekt Volodya samen met Roma het dagopvangcentrum. De medewerkers konden hem moeilijk peilen als zijn broertje er niet was. Aan zijn gezicht was niet af te lezen hoe hij zich voelde. Glimlachen deed hij nooit en als er vreemden in de buurt waren, zweeg hij. Toch begreep Volodya precies wat er gezegd werd. In het contact met andere kinderen had hij de neiging om zich terug te trekken uit angst dat er tegen hem geschreeuwd werd. Als het luchtalarm ging raakte hij in paniek. De angst voor vliegtuigen blijft nog altijd groot.

Groei door aandacht

Na een poosje bleek dat Volodya stom is, slecht hoort en veel last heeft van stress, mede door de oorlog. Toch ontstonden er vriendschappen met andere jongens. Ook ging hij meer spelen. Maar de tiener bleef erg stil. Hij kreeg hulp van psychologen en therapeuten en tegenwoordig probeert hij steeds meer en verstaanbaar te praten. De verschillende kunstzinnige therapielessen, knutselworkshops en excursies zijn voor hem echte genietmomenten. Volodya heeft leren bidden en doet zijn best om de verhalen uit de Bijbel goed te begrijpen.

Toekomst door ontwikkeling

Naast het feit dat Volodya regelmatig het dagopvangcentrum bezoekt, gaat hij naar de kerk en de zondagsschool. Samen met zijn broertje leert hij lezen en Volodya’s creativiteit komt meer en meer openbaar door de knutselwerkjes en tekeningen die hij maakt. Zo krijgen kinderen als Volodya en Roma dankzij het dagopvangcentrum de mogelijkheid om te groeien en op hun eigen tempo te bouwen aan een toekomst in vrede. De grote vraag is echter: hoelang duurt de oorlog nog?