Navigatie overslaan MENU

Bittere tranen vormen de samenvatting
van een levensverhaal

Geplaatst op 09-03-2021 in Verhalen.

Pure pijn, uitgedrukt in tranen. Dat is 74 jaar leven van ‘opa Sergei’ uit Oekraïne. Niet eens in woorden te vangen… De arme man woont in een huis dat meer weg heeft van een schuur; koud, donker en vochtig. In de hoek staat een soort bed, vuil en kapot, waar Sergei op ligt. Hij ligt gewikkeld in doek dat als deken dient. De medewerkers van partnerorganisatie Het Anker zijn geschokt bij de aanblik van deze man en zijn levensomstandigheden. Uit de emmer naast zijn bed komt een afschuwelijke stank, blijkbaar fungeert de emmer als toilet. Droge stukken brood op een krukje: hier is geen eten. Op de vraag of hij zijn levensverhaal wil vertellen komt geen antwoord. Bittere tranen rollen over zijn gerimpelde wangen.

Maatschappelijke hulp prioriteit

Maatschappelijke hulp is meer dan noodzakelijk! Daarom beloven de medewerkers bij hem terug te komen.  Zijn intelligente ogen kijken hen na, zijn mond weigert om woorden te vormen. Ook de medewerkers van Het Anker gaan stil weg. Niemand weet een woord uit te brengen. Wat is dit een vreselijk bestaan!

Vast bezoekadres

De volgende keren dat de medewerkers Sergei bezoeken treffen ze hem altijd aan met dezelfde verbaasde blik van onder een vuile deken. Er kwam een bed en een matras. Aan de wand werd een tapijt bevestigd zodat ‘opa Sergei’ beter beschermd werd tegen de kou. Kleinere sponsoren hielpen mee en kochten kussens, dekens en beddengoed. Zo werd Sergei toegevoegd aan de vaste bezoeklijst van Shofar, een project vanuit Het Anker waarbij ouderen en kwetsbare mensen onder meer (warme) maaltijden krijgen. Sergei is niet de enige. Ook ‘oma Nelya’ die al jarenlang met een gebroken heup op bed ligt krijgt wekelijks bezoek. Haar kussen bestaat uit een soort harde bal van verschillende materialen. Wat is ze blij met een zacht kussen onder haar hoofd. En het kind van twee uit een gebroken gezin. Dankzij de hulp eet hij yoghurt, drinkt hij sapjes en eet gezonde granen. Wat hij daarvoor at? Niemand weet het…

Zo zijn de medewerkers van Het Anker het antwoord op de stille, wellicht woordeloze gebeden van zoveel mensen die primaire levensbehoeften dagelijks moeten missen. Honger wordt gestild, eenzaamheid doorbroken en gezondheidsproblemen nemen af.

In rehabilitatiecentrum Het Anker worden mensen met verschillende soorten verslavingen geholpen. Zij komen er allereerst tot rust en krijgen het Evangelie te horen. Naar aanleiding van een persoonlijk behandelplan kicken bewoners af. Ook krijgen ze verschillende vormen van werktherapie aangeboden om uiteindelijk een zelfstandig leven in de maatschappij op te bouwen.

Rehabilitatiecentrum voor mensen met een verslaving