“Niemand mag ervaren
hoe oorlog is!”

De Bijbel lezen in oorlogstijd… Het is daadwerkelijk anders als je dagelijks sirenes en explosies hoort. Andrey, directeur van onze Oekraïense partnerorganisatie Emmanuel in Strumok, verwoordt het kernachtig: “We leren de psalmen van David beter begrijpen. Teksten als ‘heb uw vijanden lief’ en ‘vergeef veelvuldig’ spreken nu op een andere manier. Er is zoveel veranderd. Wat je in je leven verzamelde, kan in een ogenblik allemaal kapot of waardeloos zijn. Ik zie nu hoe een oorlog verdeelt. En ook verbindt!”

Omdat Strumok relatief ver bij het oorlogsgebied vandaan ligt, ervaart Andrey geen directe dreiging. Al worden Odessa en andere steden in de buurt beschoten. “We hebben ons bestaande werk zo goed mogelijk opgepakt. Toch breek je mentaal en fysiek als je de gruwelijke beelden op het nieuws ziet en hoort. Niemand mag ervaren hoe oorlog is, maar helaas is de realiteit anders.”

Emotioneel afscheid

Tijdens de eerste oorlogsweken probeerden velen naar het buitenland te gaan. Andrey zag vaak hoe vrouwen en kinderen huilend afscheid namen van hun mannen en vaders. “Afschuwelijk! De mannen stuurden hun vrouwen naar een veilige plaats, terwijl ze zelf moesten vechten om Oekraïne te verdedigen.” Andrey kijkt weg. Het lijkt alsof hij de intense beelden weer aan zijn geestesoog voorbij ziet gaan.

Hoop op hereniging

Andrey vangt zelf ook vluchtelingen op. “Ik heb aan verschillenden van hen gevraagd waarom ze niet naar het buitenland vertrekken. De reden is omdat ze kleine kinderen hebben. Je ziet gezinnen uit elkaar vallen, omdat men op verschillende plaatsen wordt opgevangen. Velen willen Oekraïne niet verlaten en hopen dat ze snel met hun geliefden herenigd worden.”

Blijf bidden!

De toekomst is onzeker. Niemand weet wanneer deze oorlog eindigt. “Er is veel werk. We moeten steden herbouwen, wegen opnieuw aanleggen. Maar belangrijker nog: we moeten hulp bieden aan families die dierbaren verloren, aan soldaten die hun gezinnen kwijt zijn en aan kinderen die geen ouders meer hebben…” Een opdracht die niet zonder gebed kan worden uitgevoerd. Daarom dankt Andrey iedereen voor zijn of haar gebed en vraagt om hiermee door te gaan. “Ik hoop ook dat jullie nooit het geluid van sirenes of van bommen en raketten zullen horen!”