Een bijzondere ontmoeting tijdens
het werkbezoek in Georgië

Het is zondagmiddag 12.00 uur. We bevinden ons in een overvolle kamer in het centrum van Tbilisi, Georgië. Samen met ongeveer 30 andere gemeenteleden luisteren we naar woorden uit de Bijbel. ‘Want’, zo zegt de voorganger, ‘daarvoor hebben we onze oren gekregen; om te luisteren naar Gods Woord.’

Tijdens de dienst wordt gezongen onder begeleiding van de muziekgroep. Een van hen is David. Hij speelt drum (zie foto). Na afloop van de dienst horen we zijn indrukwekkende levensverhaal.

Zware levensomstandigheden

David groeide op in een groot gezin met een vader, moeder en meerdere broertjes en zusjes. Al jong ontdekte hij dat het leven geen rozengeur en maneschijn is. Voor een groot gezin waar David in opgroeit/opgroeide, is het leven in Georgië zwaar. Voor David extra zwaar omdat zijn ouders regelmatig ruzie hadden en zijn vader soms gewelddadig werd. Op den duur werd de thuissituatie voor David zo ondragelijk dat hij dacht aan zelfmoord. ‘Wie houdt er nog van mij?’, dacht hij. En, ‘wat heeft mijn leven eigenlijk voor zin?’

Welkom op het dagopvangcentrum

Die gedachten hielden David bezig totdat een vriendje van school, Isaiah, hem meevroeg naar het dagopvangcentrum. Isaiahs moeders was daar één van de vrijwilligers en sprak er met Davids ouders over. Uiteindelijk gaven z’n ouders toestemming en dus ging David met Isaiah mee. In het dagopvangcentrum was hij van harte welkom. Hij voelde de liefde die er heerste en hoorde van een God in de hemel die ook hem gemaakt heeft. Dát veranderde zijn leven.

Gods werk in Davids leven

Regelmatig helpt David nu als vrijwilliger bij het dagopvangcentrum. Afgelopen zomer vertelde David zijn levensverhaal tijdens een christelijk tienerkamp, waar hij als mede-organisator bij betrokken was. ‘Denk nooit dat je leven geen zin heeft of dat er niemand van je houdt. Ik dacht dat dat zo was, maar het is niet waar! God heeft het dagopvangcentrum gebruikt om mij dat te laten zien. En als Hij mijn leven heeft kunnen veranderen, kan Hij dat zeker ook van jou, hoe moeilijk het nu misschien ook is!’

God alleen de eer!

Davids verhaal maakte diepe indruk op de tieners en leiding van het zomerkamp, maar ook op mij op deze zondagmiddag. In die overvolle kamer in het centrum van Tbilisi, klinkt het ook uit Davids mond: ‘Juich voor de Heer, heel de aarde wees blij. Zingt van de Koning, en zijn heerschappij!’