Navigatie overslaan MENU

Hoe het dagopvangcentrum Milena heeft veranderd

Geplaatst op 15-04-2020 in Verhalen.

Wat een sprankelende ogen hebben Milena en haar broers, vindt u niet? Kunt u het zich voorstellen als ik zeg dat deze kinderen in eerste instantie niet tegelijk met de andere kinderen in het dagopvangcentrum durfden te eten? Dat ze niet met hen durfden te spelen en praten? Dat zou je nu niet meer zeggen, toch? Op de foto zien ze eruit alsof ze het prima naar hun zin hebben! Zeker de jongens zien er best een beetje ondeugend uit…

Zoek de verschillen

Het is alweer drie jaar geleden dat Milena en haar broers, als schuwe vogeltjes, voor het eerst naar het dagopvangcentrum in Kasakh, Armenië, kwamen. Hoe anders is het nu! De drie hebben het enorm naar hun zin in het centrum. Milena: “We hebben veel vrienden gemaakt en genieten ervan om met hen te spelen.” Ook op school gaat het stukken beter. Milena vertelt dat ze meer zelfvertrouwen heeft gekregen, dankzij de leiders van het dagopvangcentrum.

Een container als huis

Het gezin woont in een tot huisje omgebouwde container. Geen ideale plek voor kinderen om in op te groeien. De kerk, initiatiefnemer van het dagopvangcentrum, helpt het gezin ook met materiële zaken. Bijvoorbeeld met brandhout. Zo kan moeder Khacatryan het ‘huisje’ in elk geval verwarmen. Waar vader is? “Hem zien we de meeste tijd van het jaar niet”, zegt Milena verdrietig. “Hij werkt in Rusland om geld te verdienen.”

Milena’s dromen

Voor de toekomst heeft Milena twee dromen. “Ik hoop dat mijn vader een baan krijgt in Armenië, zodat hij bij ons kan wonen. En ik droom ervan om een eigen huis te hebben. Een écht huis in plaats van ons metalen ‘huisje’…”