Vlad (24) ‘een diamant
in de groep’

Vlad is alweer bijna een jaar, na een korte periode in het buitenland, een vast gezicht bij Perspective4Ukraine. De enthousiaste en gevoelige jongeman heeft het syndroom van Down. “Als je als ouders een kind met een beperking krijgt, word je vaak geadviseerd om je kind in de steek te laten,” zo vertelt Vlad’s moeder. “Voor mij is dat nooit een optie geweest. Hij is ons ‘zonnige kind’ waar ik heel veel van hou!”
Vlad is de oudste in het gezin. “Bij zijn geboorte heerste grote vreugde, ongeacht de diagnose die hij kreeg. Het was liefde op het eerste gezicht. Toen mijn schoonouders ook voorstelden om Vlad af te staan, besloot ik om samen met m’n kind bij mijn ouders te gaan wonen.”

Lieveling van velen

Als lieveling van de hele familie krijgt Vlad veel liefde en aandacht. “We waren zo blij met iedere stap die hij in zijn ontwikkeling maakte. We hebben Vlad nooit verborgen gehouden, ook niet toen mensen om hem de relatie met ons verbraken. Aan de andere kant ontvingen we gelukkig ook respect van anderen.”

De periode op de kleuterschool, maar ook daarna op de kostschool was voor de goedlachse jongen geen gemakkelijk tijd. “De leerlingen waren gemeen en agressief en Vlad werd regelmatig geplaagd.” Toen hij in die periode ook nog een broertje kreeg, moest hij veel verwerken.

Zodra Vlad zijn schoolperiode had afgesloten, ging zijn moeder op zoek naar een passende baan. “Vlad is iemand die graag zijn handen uit de mouwen steekt. In eerste instantie kwam ik niets tegen totdat ik een keer het restaurant van Perspective4Ukraine (Cafe21.3 passeerde. Na een fijn gesprek met de manager kon Vlad hier aan de slag. Hij leerde er verschillende vaardigheden, volgde trainingen en genoot van het contact met anderen.”

Angst voor de oorlog

En dan breekt de oorlog uit. “We besloten om vanwege de oorlog een poosje in het buitenland te verblijven, vooral ook omdat Vlad zich meer en meer afsloot, veel huilde en onophoudelijk bad. Ik zag het steeds slechter met hem gaan. Toen we eenmaal in het buitenland waren ging het langzaamaan beter, al went het geluid van sirenes nooit.”

Vlad’s droombaan

Inmiddels is het gezin weer terug en is Vlad weer aan het werk binnen Perspective4Ukraine. “Hij ontwikkelt nog altijd en ook het contact met andere deelnemers gaat hem goed af. Hij helpt bij het maken van camouflagenetten voor de soldaten en pakt voedselpakketten in voor mensen die dit hard nodig hebben.” En Vlad’s droombaan? Werken in het restaurant. “Daarvoor is hij nu hard aan het oefenen!”